جزو نگرانیهای بسیاری از افراد، بویژه خانمهاست. در واقع، میتوان گفت تقریباً هیچ کس دوست ندارد وقتی از خواب برمیخیزد یا به حمام میرود یا دستی به سرش میکشد تعدادی از موهایش روی بالش، کف حمام یا دستهایش ببیند. با وجود این، بسیارند کسانی که با این همه نگرانی و رسیدگی به موهایشان همچنان درگیر ریزش مو یا اطلاعات غلط و رفتارهای نادرست در این زمینهاند. در این نوشتار با طرح 50 پرسش رایج درباره مو و بهداشت آن، اطلاعات و آگاهیهایی برای جلوگیری یا کاهش ریزش مو پیش رویتان قرار گرفته است.
هر مو همراه یک غده ترشحی مویی رشد میکند، که یک مجرای بسیار کوچکی از سلولها است که به سطح پوست منتهی میشود. هر تار مو یک ریشه و یک بدنه همراه این غده دارد. اگر ناگهان موی خود را بکشید، انتهای روشنتر مو که همان ریشه مو است، آشکار میشود. ریشه مو پیازی متورم شده و سفید رنگ در انتهای عمقی تار مو است. ریشه بین 2 تا 4 میلیمتر زیر سطح پوست است. هدفش تولید موی حقیقی است که با نام بدنه مو شناخته میشود. بدنه مو دارای هیچ بافت زندهای نیست. بدنه مو شامل مواد پروتئینی پیچ دار در یک نظم طناب مانند و خیلی نازک است. این بخشی از ساختمانی است که ما از اصطلاح معمول مو تصور میکنیم.
بیشترین رشد مو را در شب دارید. ولی نه آنقدر که وقتی از خواب بیدار شدید موهای شما یکی دو سانت رشد کرده باشد. استثنائات نادری وجود دارد، اما تحقیقات علمی نشان داده است که موی سر اغلب مردم حداکثر 6 اینچ (در حدود 15 سانتی متر) در سال رشد میکند. تعداد استاندارد موی سر افراد معمولی 100/000 تاراست که بطور میانگین سرعت رشدآن فقط نیم اینچ (3/1 سانتی متر) در ماه است. از نظر زمانی اگر انتهای مو رشد مستقیم رو به پایینی تا شانه داشته باشد، تقریباً 2 سال زمان لازم است.
اگر بدنتان از سلامت خوبی برخوردار باشد، دوره رشد ژنتیکی مو میتواند افزایش یابد. در این میان خوردن ترکیب مناسب اسیدهای آمینه، ویتامینهای B، همین طور B6، بیوتین، اینوزیتول و اسید فولیک در برنامه مواد مکملی مهم است. کشف شده برخی مواد معدنی شامل منیزیم، سولفور، سیلیکا و روی در حفظ سلامتی مو مهم هستند.
همچنین بتاکاروتن برای رشد مو بسیار مهم است. چراکه به ویتامین A که یک نیاز بدن است تبدیل میشود، همچنین به ادامه رشد نرمال مو، رشد استخوان، حفظ پوشش رشتههای عصبی، سلامتی پوست، مو و ناخن کمک میکند. بتاکاروتن در سبزیجات و میوههای زرد و سبز یافت میشود.
استرس بیش از اندازه و بعضی داروها رشد مو را به تأخیر میاندازند. اما اگر در شرایط مصرف دارو هستید طبق دستور پزشک باید عمل کنید و توجهی به آسیب مو نکنید.
اکثر مردم روزانه بین 70 تا 150 تار موی سرشان را، عمدتاً در حین شستشو، شانه زدن و یا بستن موی سر از دست میدهند. معمولاً کم شدن موی سر هنگامی است که ریزش مو بیشتر از رویش مو باشد. کم مو شدن وقتی قابل توجه است که حدود 40% از چگالی موی سر از دست رود.
باید بدانید دربالغین روزانه بین 75 تا 125 عدد مو از سر میریزد و بجای آن موی جدید رشد میکند وتازمانی که این تعادل برقراراست مشکلی نیست ولی اگرازتعادل خارج شود ریزش موغیرطبیعی است.
موهای روی سر، بخصوص جلو وبالای سر بطور ژنتیکی مستعد ریزش هستند، در حالی که موهای پشت سر و شقیقهها موهای پایداری هستند و در طول زندگی باقی میمانند.
الف ) موروثی: علت اکثر طاس شدگیها استعداد ژنتیکی است. به عبارت دیگر، ریزش مو بخشی از آرایش ژنتیکی فرد است. این صفت ژنتیکی فردی، صفت طاسی مردانگی است. معمولترین علت کاهش مو، طاسی ژنتیکی یا کم مو شدن ژنتیکی نام دارد.
ب) بیماری، شرایط خاص فیزیکی یا معالجه بعضی از بیماریها: این مورد شامل تب بالا، بیماری تیروئید، زایمان، پروتئین ناکافی در غذا، کمبود آهن، معالجات سرطانی، استفاده از داروهای خاص و علل دیگر میباشد.
ریزش مو از دو طریق امکانپذیر است:
الف) ریزش موی تدریجی: نواحی مشخصی از مو ریزش میکند در حالی که باقی پوست سر یک پوشش کافی از مو را حفظ میکند.
ب) ریزش موی کلی: کاهش یکنواخت مو در تمام سر بدون اینکه رشد معمول مو دیده شود.
خیر استفاده از کلاه عامل ریزش مو نیست.
خیر استحمام مکرر عامل ریزش مو نیست.
• ریزش موی منتشر
• ریزش موی موضعی
• ریزش مو در اثر بیماری، شرایط خاص فیزیکی یا معالجه بعضی از بیماریها شامل:
-تغذیه? نامناسب
-مصرف ناصحیح مواد شیمیایی
-عدم تعادل هورمونها
-اختلال عملکرد تیرویید
-بیماری لوپوس
-سندرم تخمدان پلی کیستیک
-ناسالم بودن پوست سر
-درست کردن بیش از حد موها
-ریزش موی ناحیه پشت سر بعد از عمل جراحی
• تلوژن افلوویوم
• آناژن افلوویوم
تلوژن افلوویوم پدیدهای است که طی آن در روز تعداد زیادی از موهایتان معمولاً موقع شامپو کردن، درست کردن یا شانه کردن آنها میریزند. بسیاری از موها وارد فاز استراحت (تلوژن) میشوند و این عامل باعث افزایش شدید در موهای ریخته شده (افلوویوم) میشود.. طی تلوژن افلوویوم، موها قبل از اینکه سریع وارد فاز تلوژن شوند، بسیار سریعتر از حد نرمال از فاز رشد وارد فاز استراحت میشوند. ریزش مو میتواند یکی از عوارض جانبی مصرف برخی داروها باشد.
• استرسهای فیزیولوژیک و فیزیکی: خونریزیهای حاد و ناگهانی، زایمان، جراحی، تصادفات و….
• بیماری سیستمیک: تب بالا، کم خونی، کم کاری یا پر کاری تیروئید، بیماری شدید سیستمیک مثل لوپوس، کاهش وزن.
• اختلالات تغذیهای و سوء تغذیه: فقر آهن یا روی، رژیم سخت غذایی، غذای کم پروتئین، تغذیه وریدی طولانی و نامناسب (کمبود اسید آمینههای ضروری)، کمبود گوگرد، سیستئین، متیونین، اسیدپانتوتنیک که برای رشد مو لازم هستند، کمبود اسیدهای چرب ضروری.
• استرسهای روحی و افسردگی
• داروها: آنتیمتابولیتها، ضد التهابها، ضد تیروئید، ایندومتاسین، آلوپورینول، جنتامایسین، هپارین، وارفاین، پروپرانولول، لیتیم، ویتامین A، قرصهای ضدحاملگی و بعضی داروهای دیگر.
• فشار و کشش: تل، بیگودی، ماساژ و سشوار شایعترین علت کم پشتی موی سر در جوانان و میانسالان خصوصا در جلوی سر میباشد.
زنان مبتلا به تلوژن افلوویوم، 6 هفته تا 3 ماه پس از یک اتفاق استرس زا دچار ریزش مو میشوند. در این زمان، ممکن است موها دسته دسته بریزند.
آناژن افلوویوم شرایطی است که درصد زیادی از موهای در حال رشدبه طور ناگهانی ریزش پیدا میکنند. این نوع ریزش مو در اثر توقف فاز رشد میباشد.
داروهای شیمی درمانی، رادیوتراپی، مسمومیت باتالیوم (سم موش) و آرسنیک
• ریزش موی آندروژنیک
که شامل دو نوع طرح مردانه و طرح زنانه میباشد.
• ریزش موی آرهآتا (منطقهای)
• تریکوتریلومانیا
• آلو پسیا ناشی از کشش
• Face lift and brow lift procedures
• عفونتهای قارچی
مثل تینه آ کاپیتیس، باکتریایی و ویروسی پوست
• بیماریهای پوستی
مانند لوپوس دیسکوئید، لیکن پلان فولیکولر و بدخیمیهای پوستی
• ریزش موی سیکاتریسیل مانند سوختگی
ریزش موی مردانه شایعترین فرم ریزش مو است و در مردان مستعد از نظر ژنتیکی ایجاد میشود. ریزش موی آندروژنیک در مردان 20 تا 30 ساله به صورت ریزش تدریجی مو عمدتا در نواحی ورتکس (کله سر) و پیشانی -گیجگاهی آغاز میشود. طاسی در مردان بیماری نیست، بلکه پاسخ فیزیولوژیک ایجاد شده بوسیله هورمونهای آندروژنی در افراد مستعد از نظر ژنتیکی است. در 46% مردان بین 50-20 سال طاسی در مناطق پیشانی و گیجگاهی اتفاق میافتد. فرورفتگی مثلثی شکل پیشانی- گیجگاهی بطور طبیعی در اغلب مردان جوان و زنان پس از بلوغ رخ میدهد. اولین نشانههای طاسی افزایش فرورفتگی پیشانی- گیجگاهی همراه فرورفتگی وسط فرونتال است. نتیجه آن ریزش مو در ناحیه گرد روی ورتکس میباشد و تراکم مو در قسمت بالای اسکالپ گاهی به سرعت کم میشود.
ریزش موی منتشر، پیشرونده و مزمن در زنان پس از سن 20 تا 30 سالگی مکررا یک شکایت مطرح شده است. این زنان معمولا دوره قاعدگی طبیعی دارند و هیچ اختلالی در معاینه بالینی ایشان بدست نمیآید. بررسیها نشان دادهاند که در بعضی از اینها سطح سرمی هورمون دهیدرو – اپی آندروسترون سولفات (DHEA-S) که نوعی هورمون آندروژنی آدرنال است، بالاست. به همین علت ریزش موی آندروژنیک را آدرنال هم میگویند. اغلب زنان مبتلا به ریزش موی منتشر دچار کاهش تدریجی مو در قسمت مرکزی اسکالپ (رویشگاه موی سر) با حفظ خط رویش طبیعی بدون فرورفتگی پیشانی- گیجگاهی میگردند.
از شایعترین علل ریزش مو است، ریزش ناگهانی و بدون علامت مو در یک یا چند ناحیه کاملا مشخص و معمولا گرد که اغلب در سن زیر 40 سال دیده میشود. ساقه مو در این بیماری به خوبی شکل نگرفته و در هنگام رسیدن به سطح میشکند. رشد دوباره مو در عرض 1 تا 3 ماه شروع میشود. ضایعه اغلب منفرد و کوچک است، ولی ممکن است متعدد یا بزرگ باشد و یا تمام سر (آلوپسی توتالیس) و سراسر بدن (آلوپسی یونیورسالیس) را گرفتار کند.
کندن مو با دستکاری که به صورت تیک یا عادت آگاهانه یا ناآگاهانه و بیشتر در کودکان، افراد سنین بلوغ و زنان دیده میشود. نسبت زن به مرد 5/2 به 1 است. محل مورد علاقه منطقه پیشانی- گیجگاهی است. ناحیه مبتلا حدود نامنظم و زاویهدار دارد و تراکم مو عموما کم شده است. اما محل درگیر هیچگاه مثل ریزش موی منطقهای بدون مو نمیباشد. شیوع آن در اختلالات اضطرابی و افسردگی و همچنین اختلالات وسواسی بیشتر است.
در جراحی کشیدن صورت و بالا بردن ابروها نزدیک ناحیه برش جراحی یا در خط پیشانی ناحیه شقیقهها موها از بین میروند این افراد کاندید خوبی برای جراحی پیوند مو میباشند.
در صورتی که موها آرایش خاصی داشته باشند که از ناحیه شقیقهها و جلوی پیشانی به طور مرتب تحت کشش باشند باعث از بین رفتن فولیکولها دراین ناحیه شد ه این نوع ریزش به خوبی به وسیله جراحی پیوند مو اصلاح میشود.
یک نوع عفونت قارچی در سر میباشدکه باعث ایجاد تکههای قرمز بدون مو یا همراه با موهای شکسته میشود.
این اختلال نادر باعث ایجاد ریزش موی منطقهای شده و با خارش و درد همراه است. التهاب در اطراف فولیکول مو باعث آسیب اسکار و ریزش موی دائمی در ناحیه درگیر میشود. علت آن نامشخص است. درمان بیشتر برتوقف انتشار التهاب متمرکز میشود.
تعداد فولیکولهای مو (ریشهها یا پیازهای مو) از بدو تولد تا پایان عمر ثابت و در حدود 100000 عدد میباشد. این موها به دو دسته تقسیم میشود موهای ضخیم و موهای کرکی.
موهای ضخیم) قطور، پررنگ و با دوام بوده و بخش اعظم موهای سر را تشکیل میدهد.
موهای کرکی) بسیار نازک، کوتاه و کم رنگ هستند وغالبا در حوالی خط موی پیشانی و در سرتاسر پوست سر دیده میشوند.
در روند طاسی، موها دچار یک نوع دگر گونی به نام کرکی شدن (miniaturization) میشوند. در این دگرگونی موهای ضخیم رفته رفته کوتاهتر، نازکتر و کم رنگتر شده و نهایتا به موهای کرکی تبدیل میشوند.
اگر شما به دقت به سر مردان طاس توجه کنید خواهید دید که در بسیاری از نواحی، موهای نازک و کرکی جایگزین موهای ضخیم و سالم شده است. بنابراین در فرایند طاسی ریشههای مو ازبین نمیروند و ساقه? موها تغییر ضخامت پیدا میکنند به نحوی که قادر به پوشش سطح پوست سر نیستند.
بعد از مدتی بدن با کمبود ویتامین، کم خونی، کمبود پروتئین و کالری، کمبود روی و اسیدهای چرب ضروری، مواجه شده و هر کدام از این کمبودها میتوانند باعث ریزش شدید مو شوند. البته اثر آنها موقت بوده و در صورتی که کمبودها اصلاح شوند ریزش مو طبیعی میشود. خانمهایی که خونریزیهای ماهیانه شدید دارند در معرض کمبود آهن میباشند و در صورتی که این کمبود توسط تست آزمایشگاهی تشخیص داده شود حتما بایستی به دنبال درمان آن باشند زیرا میتواند یک عامل پر قدرت در ریزش موی خانمها باشد. همچنین افزایش ویتامین آ در بدن، میتواند باعث ریزش مو شود.
بیشتر مردان و زنان مواد شیمیایی روی موهای خود امتحان میکنند از جمله رنگ کردن مو، بیرنگ کنندهها، صاف کنندهها و فرهای دائمی. این مواد در صورت استفاده درست بندرت باعث آسیب موها میشوند. اگرچه در صورتی که زیاد استفاده شوند، موها را ضعیف و شکننده میکنند. در صورتی که موها در استفاده از مواد شیمیایی شکننده شوند، بهتر است تا رویش مجدد موها استفاده از آنها قطع شود.
به هم خوردن شرایط درونی و هورمونی بدن باعث ریزش شدید مو میشود این موارد شامل:
دیابت کنترل نشده، بیماری تیروئید، کلیه، کبد، لوپوس، سندرم تخمدان پلی کیستیک است.
در این شرایط تا درمان کامل بیماری اصلی، ریزش مو ادامه خواهد داشت. بنابراین یافتن علت اصلی ریزش مو مهمترین قدم در درمان آن میباشد.
میلیونها نفر در سراسر جهان، که اکثر آن را زنان تشکیل میدهند، از بیماری تیروئید رنج میبرند. وقتی بدنتان مقدار کمی هورمون تیروئید تولید کند (هورمونی که مسئول متابولیسم بدن، ضربان قلب و روحیه است)، یعنی به کمکاری تیروئید دچار هستید.
اگر بدنتان مقدار زیادی از هورمون تیروئید تولید کند پرکاری تیروئید دارید. هورمون تیروئید مسئولیت زیادی در بدن دارد، از سرعت سوخت و ساز پایه— سرعتی که بدنتان برای فعالیت اکسیژن و انرژی مصرف میکند—گرفته تا رشد موها، پوست و ناخنهایتان. اما وقتی مقدار کافی و مناسب از این هورمون در بدن وجود نداشته باشد، برخی از عملکردهای بدنتان دچار تغییر میشود. کمکاری تیروئید علائم بسیار زیادی در بدن ایجاد میکند که از آن قبیل میتوان به افزایش وزن بیدلیل، خستگی، یبوست، افسردگی و مشکل در مرکز کردن اشاره کرد. مو، ناخن و پوست شکننده تر شده و بسیار راحتتر میشکند. این مشکل در زنان، مخصوصاً زنان بالای 50 سال، بسیار متداولتر است. پرکاری تیروئید نیز میتواند موجب کاهش وزن بیدلیل، تپش قلب، اضطراب، آسیبپذیری، اسهال، رطوبت پوست، شعف عضلانی و بهتزده شدن چشمها شود. با بالا رفتن متابولیسم نیز ممکن است ریزش مو اتفاق بیفتد. پرکاری تیروئید تداول کمتری نسبت به کمکاری آن دارد.
آزمایش خون میتواند هورمون محرک تیروئید را که برای تولید هورمون تیروئید توسط غده هیپوفیز تولید میشود، اندازهگیری کند. چنانچه هورمون محرک تیروئید از حد نرمال بیشتر باشد معمولاً نشانه کمکاری تیروئید است درحالیکه پایین بودن مقدار آن نشانه پرکاری تیروئید میباشد.
برای برگرداندن هورمون تیروئید به حالت نرمال در بدن، داروی هورمون تیروئید توسط پزشک تجویز خواهد شد. برای اطمینان از مناسب بودن دوز مصرفی، نیاز به آزمایشات منظم تیروئید است.
لوپوس یک بیماری خودایمن مزمن است که در آن سیستم ایمنی بدن به بافتهای سالم آسیب میرساند. این مشکل 5/1 میلیون نفر را در سراسر جهان درگیر کرده است و در سالهای باروری زنان بیشتر اتفاق میافتد. لوپوس معمولاً موجب خستگی شدید، سردرد، زخمهای دهانی و متورم شدن و دردناک شدن مفاصل میشود. افراد زیادی دچار یک زخم پروانهای شکل در پل بینی میشوند و حساسیت زیادی به خورشید پیدا میکنند. علائم دیگر آن شامل تب، تورم پاها، دستها و اطراف چشم، درد سینه و کمخونی میباشد. همچنین افراد زیادی دچار ریزش مو میشوند که ممکن است خفیف باشد و فقط موقع شامپو کردن مو یا شانه کردن آن اتفاق میافتد. این ریزش مو میتواند شدید هم باشدکه موها دسته دسته بریزد و روی پوست سر هم زخمهایی ایجاد شود. ازآنجاکه این علائم در مشکلات دیگر هم ممکن است اتفاق بیفتد، معمولاً بیماری لوپوس مقلد بزرگ نیز نامیده میشود.
اگر ریزش موی شما با درد مفاصل، خستگی و سایر علائم گفته شده برای لوپوس همراه است، به روماتولوژیست مراجعه کنید. متخصص مشکل شما را با تجویز داروهای خوراکی مثل پردنیزون درمان میکند. اگر روی پوست سرتان زخم ایجاد شده است باید به پزشک متخصص پوست و مو مراجعه کنید که برایتان کرم موضعی تجویز کند.
زنان زیادی در سراسر جهان از سندرم تخمدان پلیکیستیک رنج میبرند. این مشکل میتواند از یازده سالگی شروع شودو بهدلیل عدم توازن هورمونی که ایجاد میشود، تخمدانها هورمون مردانه زیادی تولید میکنند. این مشکل معمولاً موجب ناباروری میشود. سندرم تخمدان پلیکیستیک موجب رشد مو روی صورت، عادت ماهیانه نامنظم، آکنه و جوش و کیست تخمدان میشود. بااینکه روی قسمتهای دیگر بدن شاهد رشد بیشتر موها میشود، موهای سر شروع به ریزش شدید میکند.
اکثر موارد سندرم تخمدان پلیکیستیک با داروهای ضدبارداری مثل یاسمین (Yasmin) که حاوی یک آنتی آندروژن قوی است و جلوی تستوسترون را میگیرددرمان میشود. کاهش وزن هم میتواند با کاهش تاثیر هورمونهای مردانه برای این منظور مفید باشد.
ناسالم بودن پوست سر میتواند موجب اشکالاتی شود که رشد مو را دشوار میکند. مشکلات پوستی که موجب ریزش مو میشود شامل شوره سر، پسوریازیس و عفونتهای قارچی مثل کچلی است.
شوره سر باعث میشود پوست کف سر بریزد به همین دلیل پوستههای زردرنگ چرب در موهایتان دیده میشود یا روی لباستان میریزد. این مشکل درنتیجه مخمری به نام مالاسزیا، تغییرات هورمونی یا چربی اضافی پوست ایجاد میشود. پسوریازیس که مشکلی خودایمن است موجب تغییروتبدیل بیش از حد سلولهای پوستی میشود و پوستهای ضخیم و سفیدرنگ روی پوست ایجاد میکند که اگر کنده شود خونریزی میکند. کچلی با قارچ که با لمس کردن فرد یا حیوان مبتلا به آن دچار میشوید، لکههایی قرمزرنگ روی پوسته سرتان ایجاد میشود که منتشر میشود.
معاینه جسمی پوست سر به تعیین مشکل شما کمک میکند. کشت قارچ و احتمالاً بیوپسی پوسته سر نیز برای تشخیص کچلی لازم است.
41) درست کردن بیش از حد موها چه تاثیری بر ریزش موی سر دارد؟
شامپو زدن بیش از حد، رنگ کردن بیش از حد و استفاده زیاد از مواد آرایش مو میتواند به موهایتان آسیب برساند و موجب شکسته شدن و ریزش آنها شود. معمولاً ترکیبی از کارهای مختلف—مثل استفاده از کراتین، رنگ مو و سشوار کشیدن موها—است که موجب این آسیب میشود. اگر ریزش مو بخاطر آرایش بیش از حد موها باشد، موها شکننده میشود و پیاز مو در انتهای آن دیده نمیشود.
از وسایلی که موهایتان را بیش از اندازه داغ میکند استفاده نکنید. سشوارتان رادر حالت خنک استفاده کنید و از اتوی مو تا حد امکان کمتر استفاده کنید. هیچوقت موها را یک تا دو درجه روشتر یا تیرهتر از رنگ موی اصلیتان نکنید. تغییر رنگ مو هر چه شدیدتر باشد، نیاز به موادشیمیایی بیشتر است که موجب شکسته شدن موها میشود. اگر از ژل یا اسپری مو استفاده میکنید، قبل از اینکه خشک شود موها را شانه کنید چون موها سختتر شده و شکسته شدن آن بیشتر میشود.
درمان بستگی به علت ریزش موی شما دارد:
) یک رژیم غذایی مناسب با پروتئین، ویتامین B، مس، روی و ید کافی نیاز است.
) شستشوی سر با مالش ملایم پوست سر، بعد از شستشو با آب سرد.
) استفاده روزانه از روغنهای گیاهی، مانند روغن زیتون و نارگیل و…برای پوست سر.
) اگرریزش مو به دلیل عفونت باشد، درمان عفونت لازم است.
) اگر به دلیل عدم تعادل هورمونی باشد، متعادل کردن هورمون لازم است.
) اگر به دلیل دارو باشد، قطع دارو و جایگزینی آن با دارویی دیگرلازم است.
) بعضی از داروها هم ممکن است به شما کمک کنند. در این مورد میتوان از:
• ماینوکسیدیل (Roagine) که بر روی پوست سر استفاده میشود و مردان و زنان میتوانند از آن استفاده کنند.
• فیناستراید (Propecia، Finpecia) که به صورت قرص است و فقط مردان میتوانند استفاده کنند، نام بردو همچنین دو داروی دیگر هم مشخص شده است به نامهای Avodart، Nizoral که برای جلوگیری از ریزش مو موثرند اما فقط برای آن استفاده نمیشوند.
لطفا برای تشخیص دلیل و نوع ریزش موی خود حتما به یک متخصص پوست و مو و زیبایی مراجعه کنید و به طور خود سرانه دارویی را قطع نکنید. حتما با پزشک مشورت کنید.
در مورد پیشگیری از ریزش مو باید یادآور شویم که بعضی از انواع ریزش مو که ارث در آنها تاثیر زیادی دارد، از جمله طاسی مردانه، نمیتوان با هیچ روشی جلوی ریزش مو را بطور کامل گرفت. فقط میتوانیم با رعایت نکات زیر پیشرفت ریزش مو را کند کنیم. کارهایی که برای پیشگیری از ریزش مو میتوانیم انجام دهیم عبارتند از:
• رعایت نکات بهداشتی مو، جلوگیری از چرب شدن زیاد مو، شستشوی صحیح مو و استفاده از شامپوهای ملایم.
• برطرف کردن عوامل تشدید کننده ریزش مو مثل افسردگی و استرسهای روحی که تاثیر زیادی در ریزش مو دارند، کم خونی و…
• رعایت نکات تغذیهای،، مصرف میوهجات و سبزیجات و پرهیز از مصرف بیرویه نمک و شیرینی، پرهیز از رژیم غذایی سخت جهت درمان چاقی
در هنگام شستن موها به نکات زیر توجه نمایید:
ـ حداکثر هفتهای دو بار آن هم با آب نیمه گرم حمام کنید.
ـ هنگام شستن موها، سعی کنید از شامپوی رقیق شده استفاده کنید، به این ترتیب که کمی از شامپوها را در یک شیشه خالی ریخته و به آن آب اضافه کنیم، تا رقیق گردد. شامپوی رقیق شده ضربه کمتری به موها وارد میکند.
ـ سعی کنید فقط یکبار موها را با شامپو بشویید و زمان شستشو را طولانی نکنید. یعنی بلافاصله پس از شامپو کردن با آب، موها را بشویید.
ـ هرقدر شامپو به مدت طولانی تری با موها و پوست تماس داشته باشد، آسیب بیشتری به پوست سر و موها وارد میشود. این موضوع در مورد شامپوهای خارجی نیز صدق میکند.
ـ بهتر است در هر بار حمام رفتن و شستن موها با شامپو، یک عدد زرده? تخم مرغ نیز با شامپو به موها بزنید. به این ترتیب که همزمان با شامپو یک عدد زرده تخم مرغ نیز به آن اضافه کنید و سپس سر را با آن بشویید. زرده تخم مرغ، هم یک شوینده است و هم نرم کننده و نگهدارنده و محافظت کننده طبیعی. یکی دو قطره سرکه یا آبلیمو بوی بد تخم مرغ را برطرف میسازد.
اهمیت رژیم غذایی را در حفظ سلامتی بدن به خصوص مو، نمیتوان نادیده گرفت. تحقیقات اخیر ژاپنیها بعد از جنگ جهانی دوم این امر را تایید میکند؛ چرا که استفاده از رژیم غذایی غربیها به وسیله? ژاپنیها باعث اضافه وزن توام با ریزش مو در اکثر مردم شد. شایعترین دلیل ریزش مو در زنان کمبودهای غذایی است، زیرا معمولاً برای کاهش وزن خود رژیمهای غیر اصولی را به کار میبرند که نتیجه? آن بروز این مشکل است. همچنین کسانی که مواد غذایی حیوانی مصرف نمیکنند و به اصطلاح گیاهخوار هستند، به دلیل عدم اطلاع کافی در زمینه چگونگی مصرف غذاهای گیاهی، دچار کمبود پروتئین، روی، آهن، اسیدهای آمینه? ضروری، ویتامینهای گروه B و… میگردند.
پروتئین اساس و پایه? نیاز بافتهای بدن مانند مو، ناخن، پوست و… میباشد و در موادی مانند انواع گوشت (مرغ، ماهی و گوشت قرمز (، تخم مرغ، لبنیات و حبوبات به میزان فراوان وجود دارد. در مواد نشاستهای مثل نان، برنج، ماکارونی و سبزیها نیز به مقدار کمی وجود دارد. اسیدهای آمینه اجزای تشکیل دهنده پروتئینها هستند که در مواد ذکر شده در بالا وجود دارند.
گروه شیر و لبنیات منابع غنی کلسیم و منیزیم و نیز پروتئین هستند. اگر فردی دچار عدم تحمل لاکتوز (قند موجود در شیر) باشد و از سایر مشتقات لبنیاتی نیز برای تامین نیازهای بدن خود استفاده نکند، باید به طور روزانه مکمل کلسیم مصرف کند و مصرف سایر غذاهای غنی از پروتئین را نیز افزایش دهد.
یکی از راههای درمان ریزش مو مصرف مواد مغذی حاوی ویتامین B زیاد است که در گروه ویتامینهای B، ویتامین B6 و بیوتین اهمیت خاصی دارند. بیوتین ویتامینی است که دربسیاری از محصولات آرایشی به عنوان مکمل بهبود دهنده وضعیت مو اضافه میشود، زیرا عارضه مشخص کمبود بیوتین، ریزش مو است.
منابع غنی از ویتامین B6: به ترتیب جگر، موز، دانه آفتابگردان، ماهی، مرغ، جوانه گندم، آلوی خشک، گوشت، غلات سبوس دار، مخمر و زرده تخم مرغ
منابع غنی بیوتین: جگر و گوشت مرغ، جوانه گندم، سبوس گندم، تخم مرغ و بادام زمینی است.
آنتی اکسیدانها مولکولهایی هستند که میتوانند اثر رادیکالهای آزاد را خنثی کنند. همچنین باعث ساخته شدن موی جدید و استحکام آن میشوند.
آنتی اکسیدانها شامل ویتامین E، ویتامین C، روی و سلنیوم و بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین- A که در سیب زمینی شیرین، هویج، اسفناج پخته، کدو حلوایی، طالبی، زرد آلو،کلم بروکلی، گریپ فروت قرمز وجود دارد) میباشد.جزو نگرانیهای بسیاری از افراد، بویژه خانمهاست. در واقع، میتوان گفت تقریباً هیچ کس دوست ندارد وقتی از خواب برمیخیزد یا به حمام میرود یا دستی به سرش میکشد تعدادی از موهایش روی بالش، کف حمام یا دستهایش ببیند. با وجود این، بسیارند کسانی که با این همه نگرانی و رسیدگی به موهایشان همچنان درگیر ریزش مو یا اطلاعات غلط و رفتارهای نادرست در این زمینهاند. در این نوشتار با طرح 50 پرسش رایج درباره مو و بهداشت آن، اطلاعات و آگاهیهایی برای جلوگیری یا کاهش ریزش مو پیش رویتان قرار گرفته است.